همین دیروز فهمیدم که بابا!..وعموی من کلی شاعره !این شعره واسه زلزله طبس بود ،ما  میکنیمش بم که بی ربط نباشه.
زمین لرزید،بم خاموش شد یکدم
             صداها در گلو بشکست
                                 هزاران ناله از مخروبه ها برخاست
                                  هزاران کودک و مادر
                                   هزاران نوعروس شهر     
                                    هزاران فکر فرداها
                                                 هزاران دستهای مهربان مادر
                                                    بزیر سقفهای خانه های شهر
                                                                                فرو رفتند
  زمین لرزید ،بم خاموش شد یکدم
  صدای مادری میگفت:کو فرزند دلبندم؟
       یکی کودک به زیر خاک ندا میکرد مادر را
                   صدای ناله ها خاموش شد یکدم
                                جسدها ماند و صدها درد
                                 نخلها ماندند و مشتی خاک!


وای...فاجعه بم...زلزله کرمان...
چقدر بده که هیچ کاری نتونی بکنی!

تولد مسیح(ع)مبارک